tuvada-bir-donemin-kapanisi-yeni-bir-donemin-acilisi

Özet

Üstât Şehriyar’ın Şiirinde “Vatansızlık” Kavramı

Muhammed REHMANİFER

Bu meqalede Heidegger’in felsefesine dayanaraq Üstad Şehriyar’ın şéirlerinde vetensizliyin nedeni yorumsal metodla incelenmişdir. İncelemede Şehriyar’ın “Héyderbaba’ya Selam”, “Mumyalanmış” ve “Sehendiye” şéirleri esas alınmışdır. Araşdırmada gösterilir ki, bugünedek romantik veya nostaljik olaraq adlandırdığımız “Héyderbaba’ya Selam” şéiri, eşlinde bir oyanış sürecinin başlanqıcıdır. Şehriyar bu şéiri ile “öz”üne doğru addımlayır ve “öz”ünü tanımaq isteyir. Heidegger’in düşüncelerine göre, “öz”ünden uzaq düeşen insan, özgelerden qopub “öz”üne qayıtmaq istediyi zaman vurnuxmalarla uğraşacaqdır. Biz bu vurnuxmaları Üstad Şehriyar’ın ikinci “Héyderbaba’ya Selam” ve bir de “Mumyalanmış” kimi eserlerinde görürük. Ancaq sonucda insan özgün özlüyüne qayıtmaqla arxayınlığa çatır. Bu arxayınlıq “Sehendiye”de üze çıxır. Başqa bir deyişle “Sehendiye”de özgelerden qırılmış, özlük qazanmış, esline çatmış bir şairle qarşı qarşıyayıq.

Anahtar sözcükler: Şehriyar, Hérménotik, Vetensizlik, Dil. 

چکیده

مفهوم بی‌وطنی در اشعار استاد شهریار

محمد رحمانی‌فر

انسانِ دور افتاده از خود، زمانی که می‌خواهد از دیگران رها شده و به خود رجوع کند، با آنکسیتی (اضطراب همراه با افسردگی) روبرو خواهد شد. ما در منظومه دوم «حیدربابا سلام» و شعر «مومیایی» استاد شهریار شاهد این آنکسیتی هستیم. اما در نهایت انسان با بازگشت به خویشتن خویش، به اطمینان دست می‌یابد. این اطمینان نیز در «سهندیه» نمایان می‌شود. به عبارتی، ما در «سهندیه» با شاعری مواجه هستیم که از دیگران رها گشته، خویشتن خود را پیدا کرده و به اصل خود رسیده است.

کلیدواژه‌ها:شهریار، هرمنوتیک، وطنسیزلیک، دیل